Dakara Koi to Yobanaide (Fujiwara Yoshiko)

oneshot (ale podobno w Japonii wyszło 5 tomów)

Kokoro jest zadurzona w koledze z klasy. Z pomocą przyjaciółek stara się zdobyć jego względy. Niestety, chłopak nie jest zbyt towarzyski, więc starania są daremne, jednak Kokoro jest optymistką i nie daje za wygraną. Tego dnia w szkole powinien pojawić się nowy nauczyciel od matematyki, zastępujący poprzednią matematyczkę, która dorobiła się własnej pociechy i wzięła urlop macierzyński. Człowiek, który jest tym nauczycielem, nie do końca spełnia oczekiwania klasy. 25 letni Takayanagi Jiro pali papierosy, nosi za duży garnitur i ma dziurawe skarpetki. Jest też luzakiem, czym zdobywa sympatię uczniów, ale Kokoro podpada mu zanim jeszcze zdążył wejść do szkoły, więc Kokoro ma wyrzuty sumienia. Na szczęście nie musi długo przepraszać, a w ramach zadośćuczynienia ma go zaprowadzić do zaplecza na matematyków. Tam Jiro opowiada jej o sobie i jednocześnie próbuje z niej wyciągnąć informacje, kto z klasy się dziewczynie podoba. Oferuje swoją pomoc w zdobyciu serca owego chłopaka i, jak się okazuje, naprawdę stara się pomóc - zgłasza Kokoro i jej sympatię "na ochotnika" do dyżuru klasowego. Podczas wykonywania obowiązków dyżurnego, Kokoro ma okazję porozmawiać z kolegą i dowiaduje się, że nienawidzi on takich ludzi jak nowy pan od matematyki. Ona jednak nie potrafi nie lubić tego nauczyciela. A potem sprawy się trochę komplikują.

Kreska: ummm, mogło być gorzej?
5/10

Dakara Koi to Yobanaide to naprawdę słodka historia. Nie przekoloryzowana, przynajmniej nie tak, jak mogłaby być. W sumie coś takiego mogłoby się zdarzyć naprawdę.
8/10

średnia ocena: 6,5

Koi Otome no Nandai Shitsumon (Rinno Chiharu)

oneshot

Pochodząca ze szlacheckiego domu, kochająca opowieści o magach piętnastolatka, Cecilia Clayton, niedługo zacznie szesnasty rok życia i zadebiutuje w tzw. towarzystwie. Dlatego przestanie ją kształcić jej prywatny nauczyciel - teraz będzie dorosła i ma się raczej zająć szukaniem sobie męża, niż nauką. Dziewczyna jest zszokowana tym faktem. W zasadzie to bardziej tym, że już nie będzie widywać przystojnego nauczyciela - zdaje sobie sprawę, że go kocha. W międzyczasie poznaje równie przystojnego królewskiego magika, któremu najwyraźniej wpada w oko, bo zaprasza ją na herbatkę. Cecilia nie wie, czy się zgodzić, bo nie jest pewna, czy Albert (nauczyciel) odwzajemnia jej uczucia. Próbuje z nim więc porozmawiać na ten temat, co kończy się kłótnią i zgodą na herbatkę u czarodzieja. Co się stanie dalej - tym razem nie powiem ;)

Jeśli chodzi o kreskę - tak, są tu wielkie oczy, co widać już na okładce. Ale nie szkodzi, kreska jest naprawdę ładna. Momentami przydałoby się trochę rastrów lub czerni dla balansu.
9,5/10

Fabuła jest niestandardowa: nie dzieje się w szkole i nie wszystko jest takie proste. Do tego mamy drugiego konkurenta, który jest absolutnie kochany. Podobnie jak nauczyciel. Oczywiście historia jest raczej krótka, więc wiele rzeczy nie dało się tu upchnąć, ale nie nudziłam się, czytając tę mangę.
7/10

średnia ocena: 8/10

Dramatic Love Album (Nakamura Yoshiki)

oneshot

spoiler: opis całej fabuły

Manabe była modelką. Teraz chodzi do liceum i bardzo się stara nie wyróżniać. Z nikim się nie koleguje, jest cicha, spokojna, stara się mieć przeciętne wyniki w nauce. Któregoś pięknego dzionka zostaje wezwana do gabinetu niemożebnie popularnego wśród uczennic nauczyciela języka angielskiego (i który, zupełnie przypadkowo, prowadzi szkolny klub fotograficzny). Ma donieść na resztę klasy, która ściągała na klasówce. Manabe nie ma ochoty być donosicielką, szczególnie, że owego nauczyciela nie cierpi. W zasadzie to wygląda na to, że nie cierpi całego świata. Ale wspomnianego nauczyciela w szczególności. Na nieszczęście, dziewczyna na którejś z przerw znajduje PODPISANY długopis znienawidzonego nauczyciela i próbuje go podrzucić na korytarzu, żeby znalazł i oddał go ktoś inny, niestety zostaje przez pana od angielskiego nakryta i zmuszona do pójścia na lekcję. Jakiś czas później wyjątkowo pechowa bohaterka znajduje torbę ze sprzętem fotograficznym, również podpisanym. Oczywiście właścicielem jest opiekun klubu fotograficznego. Manabe próbuje wrzucić do torby znaleziony wcześniej długopis, jednak nadchodzi właściciel z wianuszkiem wielbicielek, więc dziewczyna szybciutko się ukrywa, gubiąc po drodze torbę z nadgryzionym jabłkiem w środku. Jabłko się wytacza, zauważa je nauczyciel i od razu wie czyje to jabłko (widać w okolicy tylko ona je jabłka albo nasz bohater potrafi rozpoznać uczennice po układzie zębów). Woła dziewczynę, ale ona nie zamierza wyjść z ukrycia. Fotograf stosuje więc podstęp. Podnosi z ziemi owo nadgryzione jabłko i udaje, że zamierza je zjeść. Dzięki czemu Manabe wyskakuje z ukrycia w obronie swojego drogocennego owocu. Ekhem. W każdym razie dziewczyna zostaje zaszantażowana i ląduje w pokoju klubu fotograficznego. Tam jest przesłuchiwana - nauczyciel chce się dowiedzieć, dlaczego Manabe udaje inną niż jest i czemu ukrywa fakt, że była modelką (czego można domyślić się po profesjonalnej postawie, którą automatycznie i niezależnie od woli dziewczyny, przyjmuje jej ciało). Następnie bohaterka dowiaduje się, że ona wcale nie nienawidzi modelingu. Wręcz przeciwnie, kocha to i tylko wmawia sobie, że jest inaczej. Co wywołuje u niej nagły skok adrenaliny. I daje jej siłę, do obrony, kiedy zazdrosne o nauczyciela koleżanki znęcają się nad nią psychicznie. Taką siłę, że aż włosy jej się robią bardziej puszyste. Zaskoczone koleżanki dają jej ostatecznie spokój a ona z wrażenia wraca do modelingu. I nauczyciela. Codziennie. I nie tylko po to, żeby robił jej zdjęcia. Malinki też.

Kreska: Uhh, czasem ładna, czasem brzydka. Autorka przesadziła z pociągłością twarzy nauczyciela, to pewne.
6/10

Fabuła jest w sumie jak na ten gatunek całkiem w porządku, aczkolwiek mogłoby być lepiej. Sczeglnie jeśli chodzi o motyw jabłek ;)
6/10

średnia ocena: 6/10

Rakuen (Fujiwara Kaoru)

Rakuen to zbiór one shotów. TxS to chapter 1.

spoiler: opis całej fabuły

Głównym bohaterem jest, co rzadkie w mangach o tej tematyce, młody nauczyciel w liceum, który z czasów, kiedy sam się uczył w szkole, nie ma dobrych wspomnień. Bohaterka to oczywiście jedna z uczennic. Aby zostać przez niego zauważoną, specjalnie spóźnia się na lekcje, a podczas sprawdzania lisy obecności "melduje się" dopiero, kiedy nauczyciel na nią spojrzy. Jego to drażni na tyle, że nie może się tego wspomnienia pozbyć przez cały dzień, za co ona go bardzo przeprasza, bo nie chciała żeby się źle przez nią czuł. Więc on ją całuje a potem się do niej dobiera (ciągle myśląc o tym, że nie powinien), a ona nie protestuje. Następnie dowiadujemy się, jakie to wspomnienia z liceum ma nasz bohater. Otóż kochał i stalkował pewną dziewczynę, która na jego oczach została zgwałcona lub też oddała się z własnej woli nauczycielowi. Wtedy w bohaterze coś pękło i najwyraźniej postanowił zostać nauczycielem i wyrywać laski w szkole, żeby znaleźć swoją utraconą miłość. Koniec. Naprawdę.


Kreska jest typową kreską shoujo, ale w tym ładniejszym wydaniu. Nie ma ogromnych oczu, nadmiaru blinków czy kwiatowych rastrów. Są cienkie kreski, miękkie włosy i dużo bieli. Można się czepiać pewnych rzeczy, ale tak naprawdę mogło być dużo, naprawdę dużo gorzej.
8/10


Fabuła? Jaka fabuła? Aczkolwiek sposoby, w jakie bohaterka chciała zwrócić na siebie uwagę nauczyciela, podobały mi się.
2/10

średnia ocena: 5/10